Διαβάστε την συνέντευξη που είχε δώσει παλιότερα στο sigmalive ο κινηματογραφιστής του Ρόιτερς, Γιάννης Κολιγλιάλης, ο οποίος κάλυπτε με την κάμερα του λεπτό προς λεπτό, την εν ψυχρώ δολοφονία του Σολωμού Σολωμού το 1996 από τους Αττίλες στη Δερύνεια...
Αυτούσια η συνέντευξη
Ερ. Ζήσατε στην πρώτη γραμμή τα γεγονότα της Δερύνειας. 17 χρόνια μετά τι είναι αυτό που έμεινε χαραγμένο στη μνήμη σας;
Απ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον πατριωτισμό και την δυναμική αυτών των παιδιών που διαδήλωναν για τον άνανδρη εγκληματική δολοφονία των Τάσου Ισαάκ Σολωμού Σολωμού καθώς επίσης και την κατακτητική παρουσία των κατοχικών δυνάμεων στη Μεγαλόνησο.
Ερ. Στα πλάνα που προβάλλονται κάθε χρόνο ακούγεται η φωνή σας χαρακτηριστικά να λέτε «έλα πίσω ρε μαλάκα». Η συγκεκριμένη φράση έγινε και τραγούδι. Πώς ένιωσες εκείνη τη στιγμή που είδες τον Σολωμό να κατευθύνεται στον ιστό της σημαίας, να ανεβαίνει πάνω και στη συνέχεια να δέχεται τον πυροβολισμό;
Απ.Δεν θέλω να σταθώ στην συγκεκριμένη στιγμή και φράση, ο καθένας μας θα εκφραζόταν με αυθορμητισμό σε μια τέτοια στιγμή, πιστεύω ότι έκανα ότι θα κάνατε και εσείς αγαπητέ Νικόλα. Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψεις ότι ένας νέος άνθρωπος γεμάτος με χαρά και όνειρα όπως όλοι μας για το μέλλον στεκόμενος στα δυο μέτρα δίπλα μου διαμαρτυρόμενος μαζί με τους φίλους του για την άνανδρη δολοφονία του εξαδέλφου του Τάσου και την παράνομη κατοχή της Κύπρου λίγα δευτερόλεπτα μετά να χάνει τη ζωή του με τόσο άνανδρο τρόπο, πραγματικά δεν μπορείς να το πιστέψεις.
Ερ. Πίστευες ότι το περιστατικό θα είχε την κατάληξη που είχαμε; (δηλαδή την εν ψυχρώ δολοφονία του)
Απ. Γνωρίζοντας το τι μπορεί να συμβεί σε παρόμοιες περιπτώσεις που είχα βιώσει στο παρελθόν και χάνοντας φίλους και συναδέλφους στο κυνήγι της είδησης σκέφτηκα ότι αν δεν ανέβαινε στον ιστό της σημαίας ο Σολωμός Σολωμού στην καλύτερη περίπτωση θα τον είχαν συλλάβει,από την στιγμή που ο άνδρας της ειρηνευτικής δύναμης δεν κατάφερε να σταματήσει τον Σολομό Σολομού όλα είχαν τελειώσει, την συνέχεια όλοι μας την είδαμε και εγώ την έζησα από πολύ κοντά προσπαθώντας όπως και πολλοί φίλοι του να τον μεταπείσουμε και να μην έχει αυτό το άδικο τέλος.
Ερ. Ήσουνα συνεργάτης διεθνούς πρακτορείου τότε στην Κύπρο. Πόσο δύσκολο ήταν να μείνεις αμέτοχος στα όσα διαδραματίζονταν μπροστά στα μάτια σου εκείνες τις ώρες;
Απ.Αυτό πραγματικά είναι η δύσκολη πλευρά της δουλειάς μας, από την μια μεριά νιώθεις και εσύ διαδηλωτής στο πλευρό των ανθρώπων που διαδηλώνουν, και από την άλλη μεριά πρέπει να καλύψεις το γεγονός με τον καλύτερο τρόπο και αντικειμενικά, πραγματικά ήταν πολύ δύσκολη για μένα η συγκεκριμένη στιγμή και είμαι πραγματικά τυχερός που σήμερα μπορούμε και μιλάμε μετά από την τραγική εξέλιξη που επήλθε.
Ερ. Tί ήταν εκείνο που σου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση;
Απ. Αυτό που δεν κατάλαβα πραγματικά ως τώρα ήταν η συμμετοχή των ένοπλων ειδικών δυνάμεων του ψευδοκράτους σε μια ειρηνική διαδήλωση προς τιμή του αδικοχαμένου Τάσου Ισαάκ και ακόμα περισσότερο την συμμετοχή στην δολοφονία του Σολομού Σολομού του ψευδουπουργού.
Ερ. Ξαναήρθες στην Κύπρο μετά από εκείνο το περιστατικό;
Αρχικά να σας αναφέρω ότι ήταν η πρώτη μου φορά που επισκεπτόμουν την Κύπρο για να καλύψω αρχικά την ειρηνική πορεία των Κυπρίων Μοτοσικλετιστών που μετά την Ευρωπαϊκή της πορεία κατέληξε στην Κύπρο και της απαγορεύτηκε να κάνει πορεία κατά μήκος της πράσινης γραμμής, έκανα μεγάλη προσπάθεια για να πείσω εκείνη την χρονική στιγμή το πρακτορείο που συνεργαζόμουν για να έρθω στην Κύπρο και να καλύψω το συγκεκριμένο γεγονός. Από αυτή την στιγμή και μετά έρχομαι συχνά στην Κύπρο και δραστηριοποιούμαι αδιάκοπα με επιχειρήσεις στην μεγαλόνησο.
Ερ. Bλέποντας τα πράγματα σήμερα, γιατί θεωρείς ότι ο Σολομός Σολομού προχώρησε στην συγκεκριμένη πράξη;
Απ. Δεκαεπτά χρόνια μετά θεωρώ ότι και σήμερα ο Σολομός Σολομού θα έκανε ακριβώς την ίδια πράξη και ο λόγος είναι ένας, η παράνομη κατοχή από το 1974 έγινε πλέον μόνιμη κατάσταση, κανένα βήμα προς τα εμπρός παρά μόνο πίσω, εσείς που μένετε στην Κύπρο βιώνετε περισσότερο τα επακόλουθα της κατοχής, σήμερα έγινε και οικονομική. Ο Σολωμός Σολωμού προχώρησε σε αυτήν την πράξη διότι πίστεψε ότι κάποια ημέρα θα ξαναδεί μαζί με τους φίλους του ελεύθερη την Αμμόχωστο και ολόκληρη την Κύπρο όμως τελικώς οι έως τώρα εξελίξεις τον διέψευσαν. Ελπίζω να είναι το τελευταίο θύμα κατοχικής βαρβαρότητας στο νησί από εδώ και στο εξής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου